Czy Joachim i Anna wiedzieli, że wychowują Królową nieba i ziemi, Tę, którą o wstawiennictwo proszą dziś ludzie całego świata? Czy wiedzieli, że ich wnuk wybawi wszystkich ludzi od śmierci, że to Emmanuel – Bóg z nami? Ale też, że ich wnuk będzie odrzucony, zabity haniebnie na krzyżu, a serce ich córki miecz przeniknie? Tajemnica. My możemy patrzeć jedynie na ich życie jako rodziców, którzy kształtowali Maryję, którzy dali Jej podstawy wiary, uczyli modlić się… Ale też, że to zapewne z ich doświadczenia Maryja czerpała, kiedy miała już własny dom, kiedy była żoną Józefa i matką Jezusa.

Na świętych rodziców Maryi możemy też patrzeć jako wzór posłuszeństwa Bogu i wytrwałej modlitwy. Ufności aż do granic możliwości. Patronów tych, którzy ufają wbrew nadziei. Są drogowskazem, jak stawać się świętym na drodze, którą przeznaczył nam Bóg. To do nich uciekają się małżonkowie, którzy nie mogą mieć dzieci, i ich proszą o wstawiennictwo u Boga. Pomocy Anny przez wieki wzywały kobiety podczas porodu. Joachim i Anna mogą też być wzorem dla wszystkich chrześcijańskich rodzin, może zwłaszcza dla tych, których dzieci poświęcają swoje życie Bogu.